haftasonu melike kahveye geldi, biraz sohbet ettik. aslında ciddi ciddi hayattan gelecekten konuşmadık ama şu an kendime baktığımda annemden daha iyi eğitim alsamda annem kadar olamadığımı hissettim. en büyük korkum boynuz kulağı geçemeyecek galiba. hafta sonu beyimle ya ben bikaç sene nerde olacağımı konuştuktan sonra bugün simen'in de yazdıklarını okuyunca durgun duran aklım biraz bulandı. şimdi ben ne yapıcam diye. hep süper hayaller kurduk. çıtı pıtı giyincem süslencem oturcam masama açıcam bilgisayarımı sonra da kendi çapımda dünyayı kurtarıcam. şimdi bakıyorum neerrddeee dünyayı kurtarıyorum; hayatım sabah kafasına göre otobüsünü süren gz şöförünün elinde. o sabah canı hızlı gitmek isterse fuli otobüsü kaçırır günü yalan olur. olur şöför keyfine göre yavaş giderse fuli vapuru kaçırır günü yalan olur. hayat bu mu yahu. büyümek hiç hayal ettiğim gibi bişi değilmiş. bu büyümekse kardeşim yok ben almıyım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder